The color of full moon

Bart Stouten has a blog on which he posts almost dayly his poems:This one was on his old blog.

De kleur van volle maan

We hebben samen, zoals oudjes het zouden doen,
de kleur beslist van onze gedeelde living.
Jij koos voor volle maan. Ik moest een laatste kwartier
slapeloss in het midden van de nacht,
onder het dakraam dat ons inspireerde.

We moeten tijdig leren terugtrekken, 

als water, op gezette tijden,

schelpen achterlatend voor de kinderen 

die nog zullen komen. Elke zondag
 op
de koffie. Ik moet er niet
aan denken.

The color of full moon.

Together, as old people would,
we decided the color of our shared living.
You choose for full moon, I had to think
a last quarter, sleepless in the middle of the night,
under the skylight which inspired us.

We had to learn to pull back in time,
as water, at fixed times,
leaving shells for children
who yet have to come. Each Sunday
for Tea. The very thought of it.